✍️✍️امین توحیدی
به نظر شما یک انسان چقدر توان دروغ‌گویی و توجیه خود را دارد.به یک تصمیم یا اقدام خود در گذشته بیندیشید که غیر عقلانی و غیر منطقی بودن آن برای شما اکنون محرز شده است ولی آن زمان مُصِر در انجام آن بوده اید؛ حال به این فکر کنید آن زمان که این تصمیم را گرفتید چقدر خود را توجیه کردید که آنکار درست است و انجامش دادید؛ حال اکنون وقتی به آن موضوع می اندیشید واکنش شما چیست؟
توجیه و دروغ گویی مجدد به خود، پذیرش اشتباه یا احساس گناه
اگر احساس گناه می کنید بیشترین ظلم را به خود می کنید و اگر خود را توجیه می کنید بدانید این الگوی شناختی تفکر شما در بسیاری از موضوعات در اکنون و آینده است که در برخی مواقع بسیار می تواند مخاطره آفرین باشد البته که یک مکانیسم دفاعی ذاتی در انسان نیز هست ولی باید گفت در نهایت ما چاره ای جز پذیرش اشتباهات خود نداریم آری پذیرش در ساده ترین حالت آن اگر نمی خواهیم روان خود را برنجانیم.قدرت نفوذ خودگویی های ذهن انسان به قدری است که تمام تصمیمات ما می تواند نشات گرفته از آن باشد؛ البته که شدت و ضعف آن مورد توجه است زیرا ما نمی توانیم خودگویی های ذهن پیچیده خود را نادیده بگیریم ولی قطعا می توانیم از تاثیر آن آگاه باشیم و آن را مدیریت کنیم البته که بسیار سخت است و سخت و سخت.
